Categorie: leren & innoveren

• “The New Untouchables”

  Leestijd: 2 minuten

  Thomas Friedman schrijft een interessante column in de N.Y.T. Niet alleen het financiële systeem moet drastisch hervormd worden, ook het Amerikaanse onderwijs moet op de schop. Hij maakt een vergelijking met de grote depressie in de jaren ’30 van de vorige eeuw:

  When the Great Recession wiped out all the credit and asset bubbles that made that overconsumption possible, it left too many American workers not only deeper in debt than ever, but out of a job and lacking the skills to compete globally.”

  Met name de onderste- en de middenklasse worden hierdoor geraakt, schrijft Friedman. Maar:

  But those who have the ability to imagine new services, new opportunities and new ways to recruit work were being retained. They are the new untouchables.

  ….

  Those with the imagination to make themselves untouchables — to invent smarter ways to do old jobs, energy-saving ways to provide new services, new ways to attract old customers or new ways to combine existing technologies — will thrive. Therefore, we not only need a higher percentage of our kids graduating from high school and college — more education — but we need more of them with the right education.

  Maar wat is dan de right education. En bieden wij dat onderwijs? Ik ben benieuwd in hoeverre deze discussie speelt bij onze leraren-in-opleiding. Vinden zij ook dat een herontwerp van onderwijs nodig is?

  Thomas Friedman schrijft een interessante column in de N.Y.T. Niet alleen het financiële systeem moet drastisch hervormd worden, ook het Amerikaanse onderwijs moet op de schop. Hij maakt een vergelijking met de grote depressie in de jaren ’30 van de vorige eeuw:

  When the Great Recession wiped out all the credit and asset bubbles that made that overconsumption possible, it left too many American workers not only deeper in debt than ever, but out of a job and lacking the skills to compete globally.

  Met name de onderste- en de middenklasse worden hierdoor geraakt, schrijft Friedman. Maar:

  But those who have the ability to imagine new services, new opportunities and new ways to recruit work were being retained. They are the new untouchables.

  en

  Those with the imagination to make themselves untouchables — to invent smarter ways to do old jobs, energy-saving ways to provide new services, new ways to attract old customers or new ways to combine existing technologies — will thrive. Therefore, we not only need a higher percentage of our kids graduating from high school and college — more education — but we need more of them with the right education.

  Ik ben het met Friedman eens. Maar wat is dan de right education? En bieden wij dat onderwijs? Daar mogen we op onze lerarenopleiding best meer over discussiëren en brainstormen. Juist een lerarenopleiding moet hier een duidelijk standpunt in nemen en uitstralen naar onze leraren-in-opleiding. Zijn zij straks klaar om de new untouchables op te leiden?

  

  image ©  1987 Paramount Pictures

• Het verschil in 4 minuut 23

  Leestijd: < 1

  

  Filmpje! Wat is het verschil tussen data, informatie en kennis. Nick Milton legt het simpeltjes uit. In 4 minuut 23.

  (via blogpost Engaged Learning)

  photo by dailyinvention | Flickr

• Carol Skyring about visual communications, telepresence and education (#diverse2009)

  Leestijd: 4 minuten

  

  Visual Communications: from Zoopraxiscope to YouTube
  Carol Skyring kicked off Diverse with her keynote about the developments of visual communications: past, present and future. You can watch her keynote online via an Echo360 capture.

  Since the invention of the zoopraxiscope in 1879 to the launch of YouTube in 2005, moving images have influenced the way we see the world and have been eagerly embraced by educators. Visual communications are developing at an astounding rate. New devices and new software have the potential to change the way teachers and learners communicate. But have they delivered what they promised and have things changed all that much in education? (from abstract Diverse Conference 2009 Handbook)

  The main theme in Skyrings’ keynote is how technology effects learning and learners. She raised some important questions about how developments in technology and visual communications will influence the design principles of education and the succesfactors of visual communication in education. It was a story I heard before, but  an important one to be told, especially at the beginning of a conference. Many of her questions were themes and topics of the sessions during the rest of the week.

  This is the opening video of the keynote. The soundtrack “You Ain’t Seen Nothing Yet”, is taken out. But the message is clear: there is a lot more to be seen.

  Telepresence
  During her keynote I learned about the concept of telepresence. I learned a new word. Telepresence is about allowing a person to feel as though he was present at a location, other than his true location, by the use of technology (source: Wikipedia). This of course can be achieved through the use of videoconferencing, but also other technologies, stresses Skyring. Telepresence and -standards let applications know where you are, what you are doing and what kind of communications you are prepared to receive.

  What does telepresence mean for students? Students experience lots of interaction online (social networking), expecting almost instant reply, choosing whom they want interaction with, choosing whom they want to learn with and not where. Well, I think the ‘where’ is still important, but developments like open educational resources, like for instance iTunes U and YouTube Edu, make it possible for students to shop for education.

  These notions were familiair to me, part of the ubiquitous learning & geo-everything concept, but I like the connection with the concept of telepresence. I like to think it focuses more on the aspect of  ‘feeling’ present online, than ‘being’ present online, and the effect this has on education and teachers: teachers and students adapting to new dimensions of communicating. Telepresence is an important concept in blending formal education with the personal web of students.

  Trends
  Next to the trend of telepresence (and videoconferencing in HD-quality) Skyring spoke of three other trends:

  1. Online social networking will becoming more visual through video;
  2. Video will become more mobile;
  3. Virtual worlds are growing and becoming more important: the real world and our virtual world are mixing up together.

  Skyring mentions Second Life as a leading example of how virtual worlds are used in education, saying that Second Life is definitely not the future, but the first virtual world that isn’t just a game. Second Life or other virtual worlds are not something I’m very active with and maybe I should change that. My main problem with virtual worlds that it is often presented as a formal learning environment in education, copying the traditional approaches of learning. I know of some great innovative examples of effective use of virtual worlds, mainly social simulations. I doubt if the ’telepresence’ of our young learners fits with the virtual worlds-platform. Are they not creating their own virtual worlds with their web 2.0/social networking tools, communicating more effectively then in virtual worlds as Second Life?

  Flipumentary
  After the keynote, Tom Visscher took the opportunity to interview Carol Skyring for a ‘flipumentary’. He asked her the question how we can help teachers with technology in the classroom and outside in this increasingly complex world. Watch the flipumentary on SURFmedia.

  In the video Skyring speaks about helping teachers making informed decisions about choosing technology for the right purposes, together with technical staff and students. The next step is to increase the awareness level of everybody in the learning organisation by showing the technoloy and what it can do, motivating others to join the effort. This process must be supported by professionals who can guide teachers moving into using this technology and the change it involves. Skyring gives teachers the advice to just have a go with it and don’t pretend you’re an expert but be open about your learning process with the students. Be brave!

  Read more on the keynote of Carol Skyring on the Diverse website and the SURFgroep conference wiki.

• The students’ voice at Diverse: a creative concept coffee (#diverse2009)

  Leestijd: 4 minuten

  I like to visit conferences. I love learning new things or approaches during the ‘formal’ sessions, but it’s the informal part of the conference that’s really important for me.  A couple of days of conference for me is one big ‘out-of-the-box-thinking’ exercise. It’s about getting inspired and being creative. And it’s about being able to fully concentrate on that proces, which for me is more difficult when I’m back at work. So when the Diverse 2009 provides a forum where you are invited to process creativity with other international learning professionals, in the form of the so-called Creative Concept Coffees, I’m having a cup.

  It becomes more interesting when there’s an award to win: tickets and conference fees for the next Diverse in 2010, Portland, Maine, USA.  I sat down at the table together with Marek Oledzki of Nottingham Trent University and Frank Westland of Tilburg University. We skipped a few sessions, processed a couple of ideas into one concept, which got nominated with four other concepts, prepared a pitch, pitched it and won the award by two votes! I love the informal part of conferences!

  

  Bringing the students’ voice to Diverse
  So what was our winning concept? Bringing the students’ voice to Diverse. This needs some explanation. We noticed two things while attending the sessions. First, the community of Diverse is working really hard at providing innovative and creative learning environments, using visual technology to engage students in active learning. Second, the community is using more web 2.0 tools and social software, some of those we describe as ’their tools’.

  More and more, we are using the informal tools and approaches of learners in a formal setting. There’s a risk-factor here, it’s not always a recipe for succes. There is much to be learned in blending the formal education with the informal learning of students. So basically we noticed learning professionals thinking for students, using their tools and approaches. But Diverse is not asking the students about their ideas about using these tools in education.

  What can we learn from students in using visual technology for learning? What’s the students’ voice in using visual technology in education? We think that’s an important question to be asked by the Diverse community. The answers can give the Diverse community more focus, new insights or confirmations in developing visual educational resources.

  

  

  Media literacy
  One other aspect we missed in the sessions of Diverse was the focus on media literacy skills, media smarts or “mediawijsheid” as we call it in the Netherlands. The Diverse community clearly understands today’s multi-media culture and all the resources it can bring for education, trying to engage the students. But it’s also about students learning to participate, learn and express themselves in this dynamic and rapidly evolving multi-media culture. Media literacy skills and media literacy pedagogy surely are a field of expertise for the Diverse community, we thought, discussing our concept at the Creative Concept Coffees. And again, what do students think of this. What part do they want education to play?

  Students’ Voice
  So the plan is to research the students’ voice about using visual technology in education. This is something I am familiar with, as I was part of a research project this year at the Centre of eLearning of INHolland University of Applied Science. In this project we researched the students’ voice of +2000 learners in primary, secundary, vocational and pre-service teacher education in the Netherlands. We asked them all kinds of questions about the technology they use while learning, in and outside school, and what they expect from education about using those tools in their learning process. It provided some interesting results (pdf). This research was obviously in the back of my head during our CCC-session, and the three of us build upon this further.

  The plan
  The main question we ask ourselves is how can we facilitate the students voice at Diverse? Are we using the informal approaches and tools of the students in a formal educational setting? And if we are, is that appropriate? What do students think about using ’their’ approaches and tools? These, and other questions, amongst others, were the results of our CCC-session. Look for the mindmap below.

  So how we go about this? We have untill November to prove we are serious with this and in March 2010 will be decided if the progress of the concept is on a level for presentation at the Diverse 2010. So it’s kind of a award with a catch. :) But we are willing to give it a go.

  First step in august is to work out a plan. We’re thinking of creating surveys for and interviewing our students, maybe even use the network of the Diverse community. We’re thinking of writing a paper with the results and recommendations for the Diverse community. We are thinking of creating 10 profiles of students, who stand model for the different kind of learners the Diverse community is developing educational resources for. Ten profiles, because it’s the tenth anniversary of Diverse next year.

  We’ll flesh it out in the coming months. I’ll keep you posted on my blog. We had fun though!

  Mindmap
  This is the mindmap Marek, Frank and I worked on during the CCC-sessions.

  The pitch
  In this YouTube video you can watch our pitch. We’re up second. There’s also a part 2.

  Links
  Tilburg University already posted the good news in one of their newsletters (in Dutch). i-Gadgets?

• Mijn programma voor de Diverse 2009 in Aberystwyth (#diverse2009)

  Leestijd: 3 minuten

  Morgen vertrek ik richting Aberystwyth University, Wales voor de Diverse 2009 conferentie. De Diverse is een jaarlijkse conferentie over het gebruik van visuele media in het onderwijs. Woensdagmiddag mag ik zelf aan de bak, en vertel ik samen met collega Tom Visscher het verhaal over het gebruik van streaming video in de studieloopbaanbegeleiding van studenten.

  Maar wat ga ik nog meer doen? Presentaties en workshops bijwonen en verslag doen voor de conferentiewiki. Mijn voorlopige programma (bron: Diverse 2009 Conference Handbook, pdf, 3mb):

  Woensdag 24/6
  

  Masterclass Models of good practice in videoconferencing for learning and teaching
  Een bijeenkomst over het Welsh Video Network dat videoconferencing in het Wales’ onderwijs ondersteund. Wat zijn de drenmpels die gebruikers ervaren? Wat heb je nodig op didactisch, pedagogisch en didactisch vlak een goede ervaring te krijgen met videoconferencing.

  Keynote Visual communication: from Zoopraxiscope to YouTube
  Carol Skyring, CEO van LearnTel uit Australie. Haar verhaal zal gaan over visuele communicatie, over de ontwikkelingen in het verleden en de toekomst. Zij stelt de vraag of visuele communciatie in het onderwijs gebracht heeft wat het heeft beloofd en of het onderwijs uberhaupt verandert is. Het antwoord op die vraag kan ik wel raden. Ik ben benieuwd naar de rol van sociale media in dit verhaal.
  
  Student digital media productions, take 2: assessment choices
  Een case-study over het afnemen van assessments bij studenten via digital storytelling, met als doel het ontwikkelen van meta-cognitieve vaardigheden bij eerstejaars studenten, op de Universiteit van Bath.
  
  The use of video in an interactive learning environment
  Een verhaal van mijn collega’s Carla Cornelissen en Ruth Romijn (Social Works), over het ontwikkelen van een interactieve leeromgeving die aansluit bij de visie van de School, en hoe studenten video (de Flip) gebruiken in deze leeromgeving.

  The importance of assessment for learning when creatively using digital technology and web 2.0 technlogies in a researched based masters programme.
  Studenten van de master Education and Training Management van Dublin City University visualiseren hun leerproces, inclusief hun reflecties en portfolio. Yvonne Crotty zal in gaan op het gebruik van digitale middelen om het leerproces te beoordelen.

  The pedagogical role of asynchronous communication in face-to-face and distance education: a comparative study
  Een verslag van een onderzoek naar het gedrag en attitude van studenten en docenten op het gebied van a-synchrone communicatie, vergeleken met een groep in een  face-to-face onderwijssituatie.

  Donderdag 25/6

  Zoep: The engine
  Erik Boon (VU) over Zoep, een zoekmachine voor streaming video content. In januari 2009 beschikbaar gesteld aan universiteiten in Nederland. Interessant.

  Video conferencing in inititial teacher training: does it make any difference in the construction of student’ teachers’ pedagocial knowledge
  Dat antwoord wil ik graag weten voor mijn eigen rapportage over streaming video in studieloopbaanbegeleiding! Ben benieuwd naar het verhaal van de University van Leicester. Chris Comber heeft vorig jaar een goede indruk op mij achter gelaten, en ook eerder op de Handheld Learning ’07 in London.

  Using Skype for supervision of distance field placement with counselling and pre-service student teaching graduate students
  Hmm, Skype ik liever met studenten op hun stage? Of toch maar stagebezoek? Beide natuurlijk. Maar Skype is wel een tool die studenten misschien prettiger vinden om te gebruiken. Heeft mogelijkheden, zeker met deeltijdstudenten.

  Communication technologies and acquiring academic and professional communication skills: an interactive learning infrastructure and new methodology
  Een verslag van het “Invite project”, waarin communicatietechnologie, met name videoconferencing, wordt ingezet in het verwerven van academische- en professionele communicatieve vaardigheden.

  The Use of an interactive screencast
  Ton Uffink en Hans Maier van Avans Hogeschool over het maken van interactieve screencasts. Waar je allemaal niet voor Wales gaat.

  Video web-communication and 3D virtual worlds: two distinct environments which may contribute to enrich academic context for teacher training and foreign language learning and teaching programs.
  En weer een Nederlandse bijdrage, nu van de Universiteit van Utrecht. Deze bijdrage gaat over het NIFLAR-project, waarin men het vreemde talenonderwijs specifiek en lerarenopleidingen in het algemeen probeert te verreiken met twee innovatie leeromgevingen: video-webcommunicatie en 3D virtual worlds. Heeft ook weer raakvlakken met mijn project, ben benieuwd naar hun aanpak.

  Vrijdag 26/6

  How should we create video resources to enhance teaching and learning?
  Een verhaal van de Medical and Dental Faculty in Bristol, waarin video wordt ingezet in het trainen van vaardigheden en het voorbereiden op examens. Maar welke praktische en ethische uitdagingen zijn er nog te nemen om het leren met behulp van video nog effectiever te maken?

  Virtual knowledgespaces
  Een heftig project met veel spelers, ik begrijp het niet helemaal, maar klinkt goed!  Het project omvat het gebruik van een virtuele wereld in kunstonderwijs. Het gaat over connectiviteit, telematic performance en aesthetics of Mixed Reality. Dit kan zo’n sessie zijn waar je met compleet nieuwe ideeën uit komt. Universiteit van Salford.

  Dit is een richtlijn, ik kan op het laatste moment altijd anders beslissen. Maar dit zijn wel de bijdragen die dicht bij mijn eigen werk en expertise liggen. En dus veel nieuwe inzichten en leerpunten kunnen opleveren, die ik volgend schooljaar gelijk kan meenemen.

• Verplichte kost voor leraren-in-opleiding: Nu leren voor morgen

  Leestijd: 2 minuten

  Eindelijk weer wat tijd om wat vakliteratuur weg te werken. Bovenop de stapel lag Nu leren voor morgen, 25 gesprekken over eigentijds onderwijs. Samengesteld door Erno Mijland, die 25 interviews heeft afgenomen met specialisten in- en om het onderwijs, in gesprek over de huidige ontwikkelingen en over visie op leren en onderwijs.

  Ik heb het boekje, met voor mij herkenbare verhalen, met veel plezier gelezen, met vooral de studenten op de lerarenopleiding waar ik werk in het achterhoofd. Dit boekje zou perfect passen in de onderwijseenheid “Onderwijsvernieuwing” die door onze onderwijskundigen wordt verzorgd en waar ik dit schooljaar een gastcollege voor verzorgde. Studenten werkten aan een herontwerp van onderwijs voor de ‘Obamaschool’. In de verhalen in dit boek genoeg stof om over na te denken voor dat herontwerp.

  Toen ik het gastcollege verzorgde merkte ik onder ander op dat studenten ‘schrikken’ van de impact van al die ‘onderwijsvernieuwingen’ op hun visie op onderwijs en leren. Sommigen zien in dat hun visie op onderwijs die ze aan het ontwikkelen zijn misschien wel niet de juiste is. Anderen laten zich er enorm door inspireren en hun ontwikkeling neemt opeens een vlucht. Anderen zijn kritisch, kijken de kat uit de boom of gaan er fel op in. Het onderwijsdebat op kleine schaal!

  Het doel van de onderwijseenheid “Onderwijsvernieuwing” is dat de studenten een beter beeld krijgen van wat zich allemaal afspeelt in het onderwijsdebat. Ik vind dat dit boekje een prima beeld geeft van dit debat, en zou wat mij betreft op de boekenlijst mogen komen te staan. De interviews over de toekomst van het onderwijs en de rol die overheid, scholen, leraren en leerlingen daarin hebben, over gemotiveerd leren, over onze pubers en technologie zijn een goede inleiding voor leraren-in-opleiding, die over een paar jaar het ‘onderwijs van de 21e eeuw’ gaan vertegenwoordigen.

  “Scholen leiden op voor de jaren vijftig” (Adjiedj Bakas), “Geen motivatie, geen leren” (Luc Stevens), “Computer is een triviaal middel” (Ad Verbrugge), “De home zappiens kan multitasken” (Wim Veen), “Games maken de leraar niet overbodig” (Margreet van den Berg). De uitspraken van de geïnterviewden, de kritische vragen van Mijland, zijn goede inleidingen in het onderwijsdebat tussen studenten en bieden basis voor verdere verdieping.

  Het onderwijsdebat op een lerarenopleiding is dus van belang. Het zal de student ook helpen in zijn eigen positiebepaling en ontwikkeling. Wie ben ik als leraar en hoe sta ik zelf in het onderwijs? En dat is wat Mijland ook doet aan het einde van het boek, hij omschrijft de attitudes waar hij als kenniswerker voor staat:

  1. Ik blijf m’n leven lang leren
  2. Ik leer en doceer in dialoog
  3. Ik ontwikkel een uniek T-profiel
  4. Ik deel mijn kennis
  5. Ik werk als een onderzoeker
  6. Ik durf te kiezen
  7. Ik focus op mijn passie.

  Uit de verhalen in dit boekje spreekt passie en visie, en dat mag best overslaan op de studenten.

• Stop, pauze, rewind, fast forward & play!

  Leestijd: < 1

  

  Toen ik vanochtend een NASK-les van studenten bezocht en ik wat door het lokaal wandelde, terwijl de leerlingen druk bezig waren met allerlei practica, viel mij deze poster boven het bord op.

  Lijkt mij een prima stappenplan voor stuiterballende brugklasleerlingen, maar deze zou ook niet misstaan boven mijn bureau, van een stuiterballende HBO-docent.

  Iemand een idee waar CAM voor staat? Op de website van Sardes word ik niet veel wijzer.

• eLearning en ICT op de Obamaschool

  Leestijd: 3 minuten

  In februari van dit jaar verzorgde ik een aantal gastcolleges voor de onderwijseenheid Onderwijsvernieuwingen, waarin de studenten van de School of Education Amsterdam een herontwerp van het onderwijs voor een fictieve school, de Obamaschool, moesten ontwikkelen. Het verzoek was of ik de ontwikkelingen op het gebied van eLearning & ICT wilde schetsen voor de studenten.

  Gistermiddag gebruikte ik deze presentatie in een iets andere context voor een groep studenten die bezig zijn om een pedagogisch didactische aantekening te halen. Dit gaf mij de gelegenheid om de presentatie hier en daar wat bij te schaven en deze eindelijk eens te uploaden naar SlideShare. Gelijk maar een toelichting bloggen.

  Indeling
  De presentatie kent de volgende opbouw:

  • De Obamaschool. Zijn er parallellen te trekken tussen de veranderingen die Obama teweeg probeert te brengen in de VS en de veranderingen die wij in het onderwijs proberen te realiseren?
  • Waarom sta ik hier iets te vertellen over e-learning, ICT en onderwijs? Een docent/leerling 2.0 heeft tegenwoordige andere manieren om aan informatie te komen en die om te zetten in bruikbare kennis.
  • Veranderend onderwijs in de context van een wereld die hot, flat & crowded is. Welke type onderwijs bereidt leerlingen voor op het bedenken van oplossingen op complexe problemen zoals het energievraagstuk, het klimaatprobleem en allerlei andere uitdagingen die een snel veranderende geglobaliseerde maatschappij met zich mee brengt?
  • Hoe zien jongeren onderwijs, leren en  technologie? Concepten uit het boekje Generatie Einstein.
  • De ontwikkelingen op het gebied van technologie, gebaseerd op het Horizon 2009 report dat in februari net was uit gekomen, aangevuld met andere actuele ICT ontwikkelingen in het onderwijs.
  • Wat is de rol van het onderwijs, van de docent in het begeleiden van leerlingen op hun rol in de 21e eeuw? Hebben we de juiste didactische bagage om de leerlingen te begeleiden in het leren met technologie?

  Tussendoor een aantal momenten van reflectie ingebouwd, tijd om het even te laten bezinken voor de studenten. Een moment van stilte om het even lekker zwaar aan te zetten. Het gaat ergens om! Herontwerp van het onderwijs op de Obamaschool.

  

  Presentatie
  Ik heb deze slideshow gemaakt in Keynote op basis van een script, mijn verhaal. Ik had dat nog niet eerder zo uitgebreid gedaan. Ik heb gebruik gemaak van beelden, die met name in het begin en het eind de punten, die ik wilde maken, versterken. Ik maak gebruik van Stagehand, waardoor ik via mijn iPhone de slideshow op afstand kan bedienen, en op het juiste moment de beelden kan tonen. Ik heb de eigenschap om te lopen tijdens het presenteren, en dat kan ik nu juist goed inzetten om de presentatie  wat dramatischer te maken. Ik kan het tempo goed regelen zodat er een goede flow ontstaat waar er ook ruimte was voor inbreng van de studenten en zijstapjes. Het gaat de ene keer beter dan de andere keer, maar dat vind ik niet zo erg.

  Ik vond het  fijn om te werken aan deze slideshow. Het is ook een oefening voor mij zelf geweest, even alles op een rijtje krijgen. Wat wil ik overbrengen? Wat is mijn visie? En eindelijk ook eens zelf de kans om de filmpjes zoals Shift Happens en A Vision Of Student’s Today en te snuffelen in de beelden van Great quotes about Learning and Change. Lekkere open deuren, maar ze werken prikkelend!

  Ik heb nu een soort van basispresentatie gemaakt die ik in de toekomst goed kan gebruiken voor studenten. Het is een presentatie die nu gaat evolueren. Als er nieuwe actualiteiten zijn, of ik kom betere beelden tegen, dan zal ik deze gelijk verwerken. Een aantal vraagstukken in de presentatie zijn voor mij ook nog actueel, nog niet uitgewerkt, dus er zal nog wel het een en ander veranderen.

  In ieder geval veel positieve reacties van studenten gehad, en daar ben ik blij mee, gezien ik helemaal geen sterke prater ben.

  eLearning & onderwijs op de Obamaschool v.1.2

  View more Microsoft Word documents from Jeroen Bottema.

• Over chatles en loslaten…

  Leestijd: 2 minuten

  Even een collega edublogger bedanken voor een inspirerende blogpost. Martijn Wijngaards schreef in februari op zijn edublog de post Chatles!, over hoe hij chatten inzet in zijn lessen Nederlands. Deze post gebruikte ik vanavond in een introductieles over samenwerkend leren & ict met studenten van de lerarenopleiding. Misschien goed idee om eerst Martijn’s post te lezen?

  Chatles en samenwerkend leren
  Ik begon dit onderdeel met een stelling: MSN (chatten) is een geschikt hulpmiddel in het onderwijs. Even de vooroordelen losweken: het leidt af, het gaat nergens over, leerlingen zijn niet met de opdracht bezig,etc. Ook een positieve reactie gelukkig, van een student die gelijk met de voordelen van een chatlog kwam. Vervolgens heb ik de studenten het stuk van Martijn laten lezen. Ze vonden het verrassend, hadden het zelf niet bedacht, leuk!

  Wat ik goed vind aan het voorbeeld van Martijn is dat de aspecten van een samenwerkend leren er prachtig in terug komen, en hoe je deze aspecten versterkt door het inzetten van ICT:

  • Positieve wederzijdse afhankelijkheid
  • Individuele aanspreekbaarheid
  • Directe interactie
  • Sociale vaardigheden
  • Reflectie op het proces

  Ik stelde de studenten de vraag wat zij dachten nodig te hebben om een soortgelijke opdracht met hun leerlingen uit te voeren, even los van andere randvooorwaarden en situatie op de stageschool. De antwoorden waren technische kennis maar vooral kennis van didactiek. Weten hoe je leerlingen effectief kennis met elkaar kunt laten maken, weten welke randvoorwaarden je daarvoor moet stellen.

  Dat is ook mijn boodschap aan de leraren-in-opleiding: ongeacht je ict-vaardigheden, je moet in staat in staat zijn te herkennen welke didactische functies een ICT-hulpmiddel heeft en hoe dat het leerproces van de leerling het beste kan ondersteunen. Daarna maak je de afweging en ga je aan de slag. De knoppenkunde komt wel, moet je niet weerhouden om ICT niet in te zetten als je weet dat het goed zou kunnen werken.

  Loslaten
  Maar naast technische en didactische kennis kwam er nog een belangrijk antwoord uit de groep. “Hij durft los te laten, hij laat de leerlingen een hele les het zelf uitzoeken met gevolgen van dien, en komt er de les daarna op terug!”

  Een aantal studenten vonden dat het knapst en zouden dat zelf niet durven. Dat heeft met ervaring te maken, de relatie die je hebt met je klas, maar ook weten hoe je een veilig leerklimaat kan creeren voor leerlingen. Juist op een lerarenopleiding zouden studenten dit soort lessen moeten kunnen geven (en dat zullen er een aantal ook zeker doen): juist de plek om te experimenteren, met vallen en opstaan!

  Een aantal studenten kwamen echter ook met de opmerking: “Ik mag niet loslaten van mijn school!” Een dergelijke werkvorm past niet binnen de onderwijsvisie van de school of de leerlingen beschikken niet over de benodigde sociale vaardigheden en verantwoordlijkheid om een dergelijke werkvorm uit te voeren. Over dat laatste denk ik dan, dat valt op te lossen, dat moet je met leerlingen trainen. Maar sociaal-constructivisme is voor sommige scholen nog steeds een ongewenste onderwijsvernieuwing? Oei.

  Gelukkig zijn er ook studenten die zeiden dat ze wel wat meer wilden gaan experimenteren. Kijk, missie geslaagd. Waar een blogpost al niet toe kan inspireren. Nogmaals dank aan Martijn en ik kan u zijn blog van harte aanbevelen!