Zoekresultaten voor: Show & Share

  • VELON themagroep ICT en de lerarenopleider: van themagroep naar platform

    Leestijd: 3 minuten

    Ik ben vanmiddag naar Roermond afgereisd waar morgen en dinsdag het VELON congres voor lerarenopleiders wordt georganiseerd. Het thema van het congres is cross-overs in werk en opleiding van leraren. Ik kom om te leren en collega’s te ontmoeten. Daarnaast hoop ik dat we aandacht kunnen vragen voor de VELON themagroep ICT en de lerarenopleider, waar ik samen met Gerard Dummer (HU) en Jan van der Meij (Universiteit Twente) actief in ben. Dit studiejaar zijn wij bezig om een andere invulling te geven aan deze themagroep en streven we naar een platform dat gericht is op het samenbrengen van VELON leden die een speciale interesse hebben in ICT voor leren en lesgeven en zich bezighouden met de inzet van ICT om het opleiden van leraren te ondersteunen en te versterken.  (meer…)

  • ICT-bekwaamheden in de lerarenopleiding: een presentatie voor een studieochtend

    Leestijd: 6 minuten

    Vandaag heb ik een presentatie verzorgd op een studieochtend van de tweedegraads lerarenopleiding waar ik werkzaam ben. Deze lerarenopleiding staat aan de vooravond van een herontwerp traject gericht op het opleiden van leraren die het leerproces van leerlingen optimaal kunnen faciliteren, en daarbij vanzelfsprekend de meerwaarde van ICT benutten, die excellent zijn in activerende didactiek, in staat zijn om verbinding te maken met andere vakken en die taalbewust zijn. Eén van de focuspunten is de didactische inzet van ICT. Hieronder mijn presentatie waarbij ik de stand van zaken schets met betrekking tot ICT op de lerarenopleiding. Ik maak hierbij gebruik van de opzet van het symposium ICT-bekwaamheden en de lerarenopleiding op het Velon congres in maart.
    (meer…)

  • Hoe benutten docenten het didactisch potentieel van mobiele technologie?

    Leestijd: 3 minuten

    Mobiele technologie wordt lichter en goedkoper, en de mogelijkheden voor het verwerven en verwerken van informatie, multimedia, entertainment, social networking en communicatie worden steeds krachtiger. Veel leraren zijn dan ook zeer geïnteresseerd om deze mogelijkheden van de mobiele technologie in te zetten voor leren en lesgeven. Volgens  Kearney en Burden, die een paper over mobiel leren presenteerden op de SITE conferentie, moet er nog veel onderzoek verricht worden naar het effectieve didactische inzet van mobiel leren. De onderzoekers presenteerden een didactisch model met daarin drie didactische kernconcepten van mobiel leren: gepersonaliseerd leren, authentieke leeromgeving en samenwerking. Het onderzoek bestudeerde hoe docenten deze kernconcepten benutten in hun leerpraktijken met mobiele technologie.  (meer…)

  • Leren in verbondenheid: #TEDxAmsED

    Leestijd: 4 minuten

    Ik mis onze jaarlijkse Show & Share conferentie bij hogeschool Inholland!

    Show en Share was voor mij een event waar ik in aanraking kwam met ideeën van mijn collega’s. Het was een plek waar wij met elkaar konden praten over leerervaringen, innovaties, projecten, dromen… en toekomst! En toekomst bestaat uit ideeën. Show & Share zorgde voor een verbinding tussen al die interessante en inspirerende werelden binnen de hogeschool. Werelden die zo op zich zelf blijken te staan, maar natuurlijk ook veel met elkaar gemeen hebben. De ideeën van mijn collega’s, juist de collega’s van compleet andere opleidingen, helpen mij bij het verbeteren van onze onderwijspraktijk. Show & Share zorgde voor verbinding tussen deze werelden.

    (meer…)

  • The Invisible Learning Tour: het verslag (1)

    Leestijd: < 1

    …en haal adem! Ik had de afgelopen twee weken een paar ballonnetjes in mijn hoofd die steeds groter werden, waardoor een aantal blogpostjes in de knel kwamen. De ballonnetjes zijn zeker het bloggen waard overigens, maar dat komt wel. Eerst nog wat achterstallig onderhoud, zoals een verslag van de Invisible Learning Tour van 7 maart j.l. (meer…)

  • Mijn bijdrage op de #TeachmeetNL: Kinect2Connect!

    Leestijd: 6 minuten

    Maandag 17 januari organiseerden we een TeachMeetNL, aansluitend aan de student-generated conference iLearn2011. De fruitmachine koos ondergetekende als eerste om zijn bijdrage voor een publiek van studenten van de lerarenopleiding, docenten en andere geïnteresseerden te presenteren. Mijn bijdrage ging over de Kinect die sinds de kerstvakantie in huize Bottema met veel plezier gebruikt wordt. Ik ben verrast over hoe goed het werkt en als vanzelfsprekend geïnteresseerd in wat de Kinect, of gesture based computing in zijn algemeen, voor het onderwijs kan betekenen.

    Mijn gedachten over de Kinect treft u aan in onderstaande bijdrage, met wat extra YouTube filmpjes. Op de TeachMeetNL presenteerde ik het  in de vorm van een Pecha Kuca. Dat had ik nog niet eerder gedaan. It showed. :) Mijn gestuntel kunt u via de livestream bekijken (met dank aan Pieter van Parreeren). Ik beloof beterschap. Onder de presentatie staan mijn aantekeningen.

    Kinect2Connect

    Aantekeningen
    Slide 1
    Filmpje = 10 seconden.
    Ik was van plan om voor de Teachmeet een wat serieuzer onderwerp aan te snijden, iets over het onderzoek Students Voices II of de ontwikkeling van een edulab waar ik met anderen mee bezig ben. Vorige week heb ik besloten om het toch wat dichter bij huis te laten

    Slide 2
    Letterlijk, dichter bij huis! Dit apparaat staat sinds de kerstvakantie bij mij thuis, de Kinect. We hebben al flink wat uren staan springen, en ik ben oprecht verbaasd over hoe goed de technologie werkt. Natuurlijk ben ik dan ook geïnteresseerd in wat de ‘Kinect’ voor het onderwijs kan betekenen. Een paar van die gedachten wil ik graag met u bespreken.

    Slide 3

    Wat is een Kinect? Ik praat u snel bij. De Kinect is een apparaat wat je bij je XBOX 360 koopt. Het is een zogenaamd “motion control” systeem waarmee jij de controller bent. Je installeert de Kinect, je leert de Kinect jou te herkennen, maakt wat ruimte in je kamer en game on!

     

    Slide 4

    Filmpje = 29 sec. Kan na 20 sec. weg.

     

    En dat ziet er vanuit het gezichtspunt van de camera ongeveer zo uit. De Kinect volgt je bewegingen real time.

     

    Slide 5

    Ik zal proberen iets uit te leggen over de techniek met behulp van de Kinect zelf. De De twee hoofdonderdelen zijn de projector en de camera. De projector zend een laserstraal uit in de ruimte, die wordt opgepikt door de camera. Er ontstaat daardoor een diepteveld waardoor de Kinect kan ‘zien’ waar ik sta, hoe ver, of er een tweede persoon in de ruimte staat, of een tafel. Hij kan mij zelfs herkennen. Ook mijn stem trouwens.

     

    bron: http://www.t3.com/feature/xbox-kinect-how-the-movement-tracking-works

     

    Slide 6

    Die informatie, mijn bewegingen, worden vervolgens vergeleken met een soort van virtueel skelet met daarin de bewegende onderdelen. Er staan ongeveer 200 voorgebakken posities in de software. En dat wordt gecommuniceerd naar mijn ‘avatar’ in het spel. Rennen, springen, bukken, liggen, slaan, schoppen, hangen, etc. En met een snelheid van 30 frames per seconde.

     

    bron: http://www.t3.com/feature/xbox-kinect-how-the-movement-tracking-works

     

    Slide 7

    Het is eigenlijk geen nieuwe technologie, het bestaat al een aantal jaren. Maar dat de technologie nu in zo’n klein ding past en €150 euro kost betekent wel iets. Ik heb wat research gedaan en kwam o.a. het Horizon Report 2010 tegen die deze technologie onder de noemer ‘gesture based computing’ plaatst, iets wat over vier tot vijf jaar zijn plek zal hebben verworven in het onderwijs.

     

    We kennen de “touch-applicaties” als de Surface table van Microsoft, de iPhones en iPods van Apple, die trouwens ook met beweging werken. De Nintendo Wii is bekend. Sony heeft de Move.

     

    En ik weet niet of ik het onder een ‘gesture’ kan verstaan, maar het is ook al mogelijk om via “brainwaves” apps op de iPhone of iPad te besturen.

     

    bron: http://wp.nmc.org/horizon2010/chapters/gesture-based-computing/

     

    Slide 8

    We gaan dus meer en meer ons lichaam gebruiken om technologie te besturen. We gaan van onze computers verwachten dat ze begrijpen wat wij bedoelen met onze bewegingen en die goed interpreteren. We hoeven niet meer te ‘klikken’. En als ons lichaam de controller is, hoe gaan we dan tegen technologie aankijken? De afstand mens – machine neemt af het gevoel neemt toe. En we kunnen ‘samen’ de technologie bedienen!

     

    bron: http://wp.nmc.org/horizon2010/chapters/gesture-based-computing/

     

    Slide 9

    Een ander voorbeeld van gesture based computing is de “Sixth Sense technology van Pranav Mistry (MIT). Hij heeft van die plakkertjes, visual trackers, op zijn vingertoppen die gevolgd worden door een camera en de bewegingen van de vingers en handen omzetten naar instructies om de informatie die hij met een kleine projector projecteert te bedienen. De computer: een smartphone in zijn zak.

     

    Ik raad u aan dit eens op YouTube te bekijken.

     

    Een interessante ontwikkeling! Wat zouden de toepassingen zijn voor leren en het onderwijs? Ik beperk mij weer tot de Kinect.

     

    Slide 10

    Het is een spelcomputer, dus laten we eens kijken naar de games. Dergelijke games vallen onder de noemer ‘active games’. Games die prikkelen, die je laten bewegen (gezondheid van jonge kinderen is een belangrijke reden geweest om active games te ontwikkelen) en een totaal andere invalshoek kennen. Dus als je eerste reactie is, hey da’s interessant voor de gymnastiekles, dan snap ik dat wel, maar ik zie juist de kracht in de combinatie van lichamelijke bewegingen en intellectuele beslissingen die een leerling of student moet maken.

     

    bron: http://nl.wikibooks.org/wiki/Onderwijstechnologie/Actieve_games#Actieve_Games

     

    Slide 11

    Afgelopen vrijdag was er op de masteropleiding Leren & Innoveren, waar ik studiebegeleider ben, een gastcollege van Martin Valcke. Valcke heeft de helft van dat college besteed aan voorbeelden van het belang van actieve representaties van kennis bij het vormen van begrip bij leerlingen. Hij liet ons tekenen, begrippen hardop uitgesproken en … een groepje studenten een vaste stof, een gas en een vloeibare stof laten uitbeelden. Kinect to connect?

     

    Slide 12

    Kinectimals is een game die ik op dit moment speel. Ik heb een tijgertje geadopteerd en die moet ik trucjes leren, door de trucjes na te doen. Springen, liggen, op de achterpoten staan. Ik moet hem verzorgen, aaien, kammen. En als ik het goed doe krijg ik punten, daar kan ik dingen voor kopen. Dit is een tijgertje, maar het kan van alles zijn. De uitdaging complexer. Complexe beslissingen maken koppelen aan beweging. Lijkt me lastig met examens maar goed.

     

    Slide 13

    Maar waar kunnen we meer aan denken? De Kinect is al snel gehacked, er zijn gebruikers aan het experimenteren met Openkinect. Nog even en wij kunnen de Kinect eenvoudig koppelen aan onze PC’s of Mac’s. Dit is een mooi voorbeeld waar de Kinect wordt gebruikt om gebarentaal te herkennen.

     

    bron: http://www.k12mobilelearning.com/?p=1604

     

    Slide 14

    Of wat dacht je van dit experiment, een mooi voorbeeld van augmented reality. De Kinect wordt als een ‘magische spiegel’ gebruikt. Het skelet van een lichaam, verkregen via CT-scans, wordt als het ware over de persoon die voor de camera staan zelf gelegd, gekoppeld aan het ‘interne skelet-beeld’ dat de Kinekt maakt. Een virtueel raampje zorgt er voor dat je maar een klein gedeelte van het skelet ziet, en de persoon goed kan blijven zien.

     

    bron: http://campar.in.tum.de/Chair/ProjectKinectMagicMirror

     

    Slide 15

    De Kinect wordt ook gebruikt als ‘video capture’ systeem. Hier zie je het beeld van een persoon die 3D in een virtuele omgeving wordt geprojecteerd. Sluit mooi aan bij het nieuwe werken.

     

    Slide 16

    En dat brengt mij weer even terug bij de Kinect zelf, gekoppeld aan de XBOX. Via een XBOX kan je gebruik maken van een online community, XBOX Live, waar je allerlei zaken kunt kopen en downloaden, maar vooral met elkaar in contact komen. Dit contact verloopt via je Avatart. Online gamen, maar met de Kinect zit er bijvoorbeeld Video Kinect in gebakken, dat video chat mogelijk maakt. Social entertainment is hier het toverwoord. De ideale leeromgeving?

     

    Slide 17

    Microsoft gaat over een aantal weken Avatar Kinect lanceren. Via XBOX live kan je je Avatars laten bewegen en praten in een chatbox. Pierre Gorissen heeft hier kort geleden op zijn weblog aandacht aan besteed, waarin hij zich afvraagt of dit niet iets is wat Second Life, een virtuele wereld,  had moeten zijn. De bewegingen zijn incl. gezichtsuitdrukkingen! Dus je krijgt ook de non-verbale communicatie mee. De chatsessies kan je opnemen en terugspelen. Dat lijkt mij nu eens handig voor een stagebegeleiding of iets dergelijks.

     

    Slide 18

    In ieder geval, een interessante ontwikkeling om te volgen. Ik ben er vooralsnog erg enthousiast over en hopelijk over een paar weken ook weer topfit.

    Het is goed om open te staan voor dergelijke ontwikkelingen, en het is belangrijk dat we als docenten leren te kijken naar wat de mogelijkheden zijn van deze technologieën voor onderwijs en leren.

     

    Slide 19

    Het is wat mij betreft geen discussie dat games een belangrijke rol spelen in het onderwijs en didactiek. Uitdagend, een veilige leeromgeving, een sociaal gebeuren, positief effect op geheugen en cognitieve functies, motorische vaardigheden, groot effect op probleemoplossend vermogen.

     

    Slide 20
    Dat gezegd te hebben, kan ik niet wachten op Star Wars: Kinect! In mijn eigen huiskamer een Jedi spelen! Een jongensdroom! May the Force Be With You.

    Jeroen in actie met de Kinect

  • Nooit te oud om te jongleren

    Leestijd: 3 minuten

    Show & Share – More Balls Than Most – “De onzekere jongleur” from Jeroen Bottema on Vimeo.

    De loopbaanvragen die Michiel Hesseling van More Balls Than Most op INHolland Show & Share van 28 januari j.l. in bovenstaand filmpje in de lucht ‘jongleert’ zijn voor mij herkenbaar en actueel. Het zijn vragen die voor mij de laatste maanden wat extra relevant zijn in het richting geven van mijn werkzaamheden. In deze blogpost geef ik ruimte aan mijn gedachten hierover. Reken er op dat ik de metafoor ‘jongleren’ ga uitmelken.

    Deja vu
    Ik was een paar dagen voor Show & Share al een blogpost begonnen waar in ik het uitvoeren van mijn werkzaamheden vergeleek met een jongleur: het in de lucht houden van allerlei projecten, verantwoordelijkheden en verwachtingen. Dat vervolgens op Show & Share het jongleren een beetje een rode draad werd voor mij, zie ik dan als: dat kan geen toeval zijn.

    Sturen, loslaten en vertrouwen
    Het echte jongleren met drie balletjes ben ik nu aan het leren. Het kost veel concentratie, maar je hebt er ook een bepaalde ontspanning bij nodig. Je stuurt de bal, je laat de bal los en je hebt vertrouwen dat je de bal weer opvangt. Op een gegeven moment ontstaat er ritme en dan merk je dat het steeds beter gaat. Er vallen minder balletjes op de grond. Ik heb zo het idee dat als ik dit beheers zo af en toe wel eens een balletje zal laten vallen. Maar dat hoort bij het spel: oprapen en weer verder gaan.

    Jongleren, concentratie en richting
    Op mijn werk jongleer ik iets meer dan ‘drie balletjes’. Dat doe ik al een aantal jaren. Ik ben daar steeds beter in geworden, en ik heb er ook best aardigheid in. Maar de concentratie is enorm. Zeker als er meer activiteiten bij komen om in de lucht te houden (en daar heb ik een handje in, ’t is allemaal zo leuk!). Het wordt een uitdaging om dat voor elkaar te krijgen. Of zoals ik onterecht dacht, dat is toch wat een professionele jongleur moet kunnen.

    En dat is waar ik over wilde schrijven in een eerdere draft van deze post. Want als de ‘jongleur’ zich zo moet concentreren, ziet hij dan nog wel wat er om hem heen gebeurt? Kan hij wel goed achter zich kijken en leren van ervaringen? Kan hij wel goed naar voren kijken en sturen voor de toekomst? Heeft hij richting? Of kan hij alleen bepalen waar hij heen gaat als hij alle balletjes laat vallen?

    Analyse
    Ik was onder de indruk van de jongleurs op Show & Share. Zo makkelijk, zo veel vertrouwen, zoveel improvisatie. Mijn analyse klopte niet, hier was duidelijk sprake van mensen met richting. Toen viel het op z’n plek. Een jongleur is richting. Hij is er niet naar op zoek, hij straalt het uit.

    De jongleur concentreert zich niet op ieder balletje, maar op de samenhang van beweging: sturen, loslaten en vertrouwen. Een jongleur weet dat dit alleen gaat als hij niet meer balletjes gebruikt dan hij in staat is om in de lucht te houden. De jongleur creëert zoveel ruimte in zijn spel dat hij goed ziet wat er in zijn omgeving afspeelt. Een goede jongleur is in staat om met anderen te jongleren. Hij leert. Hij inspireert.

    Visie op loopbaan
    Ik probeer wat beter vat te krijgen op mijn werkzaamheden door deze beter af te stemmen op mijn visie, soms door ze af te stoten. Maar ik realiseer mij des te meer dat het niet gaat om de ‘losse balletjes’ maar om de samenhang van beweging: richting. Nooit te oud om te leren jongleren.



  • Flipping INHolland Show & Share 2010

    Leestijd: < 1

    Ik heb dit weekend tussen de bedrijven door m’n filmpjes van INHolland Show & Share 2010 op 28 januari j.l. bekeken, grof geknipt en bewerkt in iMovie en vervolgens op YouTube/Vimeo geplaatst. De filmpjes staan hieronder in een YouTube playlist. De filmpjes zijn gemaakt met mijn trouwe Flip Mino HD.

    Van Geert Dales, directeur van INHolland, die opperde om het College van Bestuur op te heffen, via korte impressies van de sessies die ik samen met collega’s verzorgde, tot de afsluiting met More Balls Than Most, waar ondergetekende en Patty Golsteijn ‘sturen en loslaten’ in de praktijk mochten brengen. Vergeet ook niet de cursus jongleren op de tweetmeet, die was iets te groot voor YouTube.

  • Jongleren op tweetmeet Show & Share 2010

    Leestijd: < 1

    Iemand behoefte aan een cursusje jongleren? Onderstaande ‘flipumentary’ helpt je op weg.

    De Show & Share editie van 2010 op 28 januari kende een heuse tweetmeet, waar de fanatieke INHolland-twitteraars elkaar konden ontmoeten. Het was een hele actieve tweetmeet, want de aanwezige tweeps kregen een snelle cursus jongleren door Robert Hersée van More Balls Than Most. Als u weet dat het thema van deze Show & Share sturen en loslaten is dan is de metafoor jongleren snel uit te leggen: management in een handomdraai, the art of letting go.

    En ja, aan het einde ziet u mij nog knoeien met twee balletjes. Iets met de linker hersenhelft.

    Tweetmeet Show & Share: jongleren met Robert Hersee from Jeroen Bottema on Vimeo.

Mijn blog waarin ik aantekeningen, ideeën, gedachten en ervaringen verzamel. Over onderwijs, leren en creatieve technologie. Over projecten, evenementen en inspiratiebronnen. Over mijn eigen ontwikkeling als professional. Over gras dat groener is aan de overkant. Met hier en daar een off-topic momentopname.

Jeroen Bottema