Tag: loopbaan

• Marinka Kuijpers over het maken van keuzes

  Leestijd: 3 minuten

  In bovenstaand college van de Universiteit van Nederland spreekt prof. dr. Marinka Kuijpers over het maken van keuzes in de context van loopbaanontwikkeling. Wat wil je later worden als je groot bent? Wij leven in een maatschappij waar we steeds meer geconfronteerd worden met keuzes over je toekomst. Kiezen is moeilijk. Een thema dat goed past in deze reflectieve dagen zo aan het einde van het jaar. (meer…)

• Nooit te oud om te jongleren

  Leestijd: 3 minuten

  Show & Share – More Balls Than Most – “De onzekere jongleur” from Jeroen Bottema on Vimeo.

  De loopbaanvragen die Michiel Hesseling van More Balls Than Most op INHolland Show & Share van 28 januari j.l. in bovenstaand filmpje in de lucht ‘jongleert’ zijn voor mij herkenbaar en actueel. Het zijn vragen die voor mij de laatste maanden wat extra relevant zijn in het richting geven van mijn werkzaamheden. In deze blogpost geef ik ruimte aan mijn gedachten hierover. Reken er op dat ik de metafoor ‘jongleren’ ga uitmelken.

  Deja vu
  Ik was een paar dagen voor Show & Share al een blogpost begonnen waar in ik het uitvoeren van mijn werkzaamheden vergeleek met een jongleur: het in de lucht houden van allerlei projecten, verantwoordelijkheden en verwachtingen. Dat vervolgens op Show & Share het jongleren een beetje een rode draad werd voor mij, zie ik dan als: dat kan geen toeval zijn.

  Sturen, loslaten en vertrouwen
  Het echte jongleren met drie balletjes ben ik nu aan het leren. Het kost veel concentratie, maar je hebt er ook een bepaalde ontspanning bij nodig. Je stuurt de bal, je laat de bal los en je hebt vertrouwen dat je de bal weer opvangt. Op een gegeven moment ontstaat er ritme en dan merk je dat het steeds beter gaat. Er vallen minder balletjes op de grond. Ik heb zo het idee dat als ik dit beheers zo af en toe wel eens een balletje zal laten vallen. Maar dat hoort bij het spel: oprapen en weer verder gaan.

  Jongleren, concentratie en richting
  Op mijn werk jongleer ik iets meer dan ‘drie balletjes’. Dat doe ik al een aantal jaren. Ik ben daar steeds beter in geworden, en ik heb er ook best aardigheid in. Maar de concentratie is enorm. Zeker als er meer activiteiten bij komen om in de lucht te houden (en daar heb ik een handje in, ’t is allemaal zo leuk!). Het wordt een uitdaging om dat voor elkaar te krijgen. Of zoals ik onterecht dacht, dat is toch wat een professionele jongleur moet kunnen.

  En dat is waar ik over wilde schrijven in een eerdere draft van deze post. Want als de ‘jongleur’ zich zo moet concentreren, ziet hij dan nog wel wat er om hem heen gebeurt? Kan hij wel goed achter zich kijken en leren van ervaringen? Kan hij wel goed naar voren kijken en sturen voor de toekomst? Heeft hij richting? Of kan hij alleen bepalen waar hij heen gaat als hij alle balletjes laat vallen?

  Analyse
  Ik was onder de indruk van de jongleurs op Show & Share. Zo makkelijk, zo veel vertrouwen, zoveel improvisatie. Mijn analyse klopte niet, hier was duidelijk sprake van mensen met richting. Toen viel het op z’n plek. Een jongleur is richting. Hij is er niet naar op zoek, hij straalt het uit.

  De jongleur concentreert zich niet op ieder balletje, maar op de samenhang van beweging: sturen, loslaten en vertrouwen. Een jongleur weet dat dit alleen gaat als hij niet meer balletjes gebruikt dan hij in staat is om in de lucht te houden. De jongleur creëert zoveel ruimte in zijn spel dat hij goed ziet wat er in zijn omgeving afspeelt. Een goede jongleur is in staat om met anderen te jongleren. Hij leert. Hij inspireert.

  Visie op loopbaan
  Ik probeer wat beter vat te krijgen op mijn werkzaamheden door deze beter af te stemmen op mijn visie, soms door ze af te stoten. Maar ik realiseer mij des te meer dat het niet gaat om de ‘losse balletjes’ maar om de samenhang van beweging: richting. Nooit te oud om te leren jongleren.

  
  

  
  

• Wat is mijn zin?

  Leestijd: 3 minuten

  Two questions that can change your life from Daniel Pink on Vimeo.

  Bovenstaande video kwam ik tegen op de weblog van Scott McLeod. In deze trailer voor Daniel Pink’s nieuwe boek “Drive” staan twee vragen centraal. What’s your sentence?, die wat mij betreft nog mooier wordt als je deze vertaald, en Was I better today than yesterday? Met name de eerste zin raakte mij, dat is precies waar ik de afgelopen weken veel mee bezig ben: wat is mijn zin? Wat is mijn richting?

  Jongleur en duizenddingendoekje
  Goede vraag, en de laatste maanden ben ik bezig met het vinden van het ‘juiste’ antwoord. De afgelopen jaren stuiter ik qua loopbaan (‘docent die iets met ICT in het onderwijs doet’) alle kanten op. Vergelijk het met een jongleur die zich concentreert op het in de lucht houden van al die balletjes: lesgeven, ontwikkelen, projecten begeleiden, subsidietje hier, presentatietje daar. Toen ik 13 jaar geleden een opleiding voor “ICT-coordinator volgde was de vergelijking met een duizendingendoekje gangbaar. Overal bruikbaar voor.

  Wat is mijn zin?
  Ik vind het dus een belangrijke vraag. What’s your sentence?. Als je deze zin vertaald kan je hem op twee manieren lezen. Wat is jouw zin?: Waar sta je voor? Wat is jouw bijdrage? Maar ook: waar heb je zin in? Waar wordt je warm van? Wat is jouw passie?

  Mijn zin kan ik als volgt verwoorden:

  Ik wil de wereld verbeteren, door het onderwijs te verbeteren.

  Deze zin wil ik weer meer mijn werkzaamheden laten bepalen. In mijn ontwikkelingsplan waar ik de afgelopen maanden mee aan het stoeien ben leg ik deze zin uit:

  Ik vind het echt van groot belang dat het onderwijs een herontwerp krijgt, dat  visie op leren en omgaan met jongeren, aansluit bij de dynamische, complexe informatiemaatschappij en de uitdagingen van de 21e eeuw.

  Er zijn twee elementen in deze visie waar ik mij sterk aan verbonden voel:

  1. Onderwijs moet lerenden uitdagen, stimuleren, inspireren om het beste uit zich zelf te halen. Onderwijs moet de creativiteit en innovatief vermogen van lerenden de ruimte geven, eigenschappen die van grote waarde zijn in de informatiemaatschappij van de 21e eeuw

  Ik wil onderwijs dat lerenden niet belemmert in het leren, maar juist stimuleert om te leren, om creatief en innovatief te zijn: om het beste uit zichzelf te halen.

  2. Verandering van onderwijsmodel. Het onderwijs in NL is in zijn algemeenheid gebaseerd op een industrieel model. Gebaseerd op dit model genieten lerenden onderwijs dat ze moet voorbereiden op de uitdagingen van de 21e eeuw.  Dit model is ontoereikend, en naar mijn mening misleidend. Er zal een paradigma verandering moeten plaatsvinden.

  Rapportcijfers
  Ik realiseerde mij dus dat de afstand tussen de activiteiten die ik onderneem op mijn School en mijn visie op onderwijs steeds groter aan het worden is. Eigenlijk realiseer ik me dat al een aantal jaren, maar was de noodzaak er om er want aan te doen. Mijn baan raakte zo versnipperd, dat het erg moeilijk voor mij is om te coördineren en om de kwaliteit te leveren waar ik tevreden over kan zijn. Deze situatie is kent een iets te hoog stress-gehalte en gaat ten koste van mijn motivatie.

  Ik heb vervolgens al mijn activiteiten onder elkaar gezet, met een onderverdeling in ‘formeel’ en ‘informeel’. Daar kwamen bij mij een stuk of vijftien projecten en taken uit. Het eerste wat duidelijk is dat het er te veel zijn. De jongleur, het duizenddingendoekje. Vervolgens heb ik deze activiteiten rapportcijfers gegeven. Hoe hoger het cijfer, hoe dichter het bij mijn visie past. Nou, met die cijfers haal je je examen niet. Ik heb twee achten gegeven, maar moest gelijk constateren dat dit activiteiten waren waar ik nauwelijks tijd voor heb, vanwege allerlei andere activiteiten. En juist die activiteiten kregen lage cijfers van mij.

  Het zijn geen activiteiten die ik niet leuk vind om te doen. In tegendeel, ik vind alles leuk. Dat is ook deel van het probleem. Daarom is het belangrijk dat ik weer de balans herstel. Ik stop er positieve energie in, ik wil het er ook uit halen. Uiteindelijk wil ik de wereld verbeteren. Richting is belangrijk. Daarom vond ik het grappig om deze trailer tegen te komen.

  

  Photo by Vidiot | Flickr